سلام دوستان عزیز...

چندیست گیج و در گیرم؟؟! می گید چرا؟؟؟؟ یه کم فکر کنید که چی بود و چی شد؟؟؟

به گیجی من نزدیک خواهید شد.

                                              می گند : 

                                                            دوباره سیب بچین حوا 

                                                             خسته ام

                                                              بگذار از اینجا هم بیرونمان کنند

                                                                روزگاریست

                                                                  روزگاریست که شیطان فریاد می زند

                                                                    """" آدم پیدا کنید ، سجده خواهم کرد!! """"""""""""""

                                  راستی میشه آدم پیدا کرد؟؟؟ چند تا؟؟؟ کجا؟ کی؟ نمی دونم... حالا فهمیدید چرا گیجم؟!

                                     نظر یادتون نره...

 احساسات یه جوون

احساسات یه جوون
میدونم که خسته ودلتنگی,ازدنیا ناامیدی,بااینکه توزندگی ات هدف داری باز دل نمیدی که هدفت رو دنبال کنی ونتیجه ببینی,حال و جون نداری,دلت گرفته وحوصله ی هیچ کس رو نداری حتی خودت!هر کی بهت میگه اینکار رو انجام بده با عصبانیت و دادوبیداد برخورد میکنی!منگی,گیج میزنی وحوصله ی درس خوندن وکار کردن رو نداری.به طور کل دوست نداری زنده باشی!!
دوست نداری از خواب بیدار شی,دوست نداری نماز بخوونی,بعضی موقع دوست نداری غذا بخوری,دوست نداری با کسی ارتباط برقرار کنی,حتی نمی خوای عاشق شی!!!!؟
دوست نداری با دوست های تازه ایی آشنا بشی,احساس میکنی یه جورهایی تنهایی کسی نیست که باهاش دردودل کنی هیچ کی درکت نمیکنه .فکر میکنی  اطرافیانت ازت بیزارن!فقط داری برای خودت زندگی میکنی!احساس کمبود محبت میکنی,خودت رو زیبا نمیدونی وهرچی لباس قشنگ می پوشی احساس میکنی بهت نمیاد.
علاقه داری خودت رو بکشی ولی از مردن هراس داری.میل داری ازدواج کنی;امکانات و بودجه وجود نداره بزرگترها بهت اجازه نمیدن میگن دهنت بوی شیر میده هنوز بچه ایی,دوست داری مستقل زندگی کنی دیگران میگن تک وتنها.جوون.خونه مجردی...  استغفرا...
آخه تو باید چی کار کنی ؟؟؟؟؟؟
راه حل این مشکلات چیه؟؟؟؟؟  من که توش موندم! نمی دونم  آیا بااین مشکلات باید روبه رو شد؟ واقعا زندگی چیست؟یه معمایی که هیچ کس نمی تونه حلش کنه...

 

***********************************************************************************
پروردگارا در کلبه کوچک خود من چیزی دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری که من چون تویی دارم تو چون خودی نداری...

***********************************************************************************
کعبه را دیدم وگفتم تو از خاکی من از خاک چرا باید به دور تو بگردم!گفت:تو با پا آمدی باید بگردی برو با دل بیا تا من بگردم.

 

این متن زیبا هم متعلق به یکی از دوستان وبلاگ نویسم ....بخونیدو نظر یادتون نره..

 زندگی داستان مرد یخ فروشی است . . .

از او پرسیدند  فروختی ؟

گفت نخریدند ، اما تمام شد 

(دکتر شریعتی)

*************************************

ديشب گرسنه بود دخترکي که مرد ... چه آسان به خاک پس داديمش ... و همسايه اش زيارتش قبول ، ديشب از سفر رسيد ... مکه رفته بود!!!!

*************************************

دستها بالا بود. هرکسی سهم خودش را طلبید .

سهم هر کس که رسید داغ تر از دل ما بود

ولی نوبت من که رسید؛ سهم من یخ زده بود !
...
سهم من چیست مگر؟! یک پاسخ !

پاسخ یک حسرت

سهم من کوچک بود

قد انگشتانم عمق آن وسعت داشت

وسعتی تا ته دلتنگی ها شاید از وسعت آن بود که بی پاسخ ماند !


 ***************************
اگر واقعا عشق را یافتی،

به آن پرواز بده و رهایش کن.

اگر خودش ماندن را انتخاب کرد،

به این معناست که عشق واقعی تو همان است
*************************************

روی آن شیشه ی تب دار تو را "ها" کردم،

اسم زیبای تو را با نفسم جا کردم،

شیشه بدجور دلش ابری و بارانی شد،

شیشه را یک شبه تبدیل به دریا کردم،

باسر انگشت کشیدم به دلش عکس تو را،

عکس زیبای تو را سیر تماشا کردم;

مطالب زیبایی بود که تو وب چند تن از دوستانم خوندم و حیفم اومد .برای استفاده ی شما ازشون عاریه گرفتم.امیدوارم ناراحت نشن....بخونید و نظر یادتون نره...

حواسم به ماهی تنگ  پرت می شود

و یادم می رود

که تو

با همان ضربه اول موج

                                    به این جا پرت شده ای...

این قطعه شعر زیبا رو از دوست شاعرم "محدثه.ن" عاریه گرفتم و اینجا استفاده کردم .خودم متاسفانه همچین قریحه ای ندارم. تعطیلات تموم شد و دوباره آغازی در راه است.این آغاز میتونه ادامه روزمره گی سال قبل باشه،یا شروعی باشه برای رسیدن به نگاهی که از حادثه عشق تر است" فکر کنم این جمله از آثار ماندگار استاد شاملو است که الان اومد و پرید تو ذهنم."

به هر حال دوستان عزیز زندگی رو همین فراز و نشیب هاش و پیچ خماش زیبا میکنه.اگه قرار بود تمام مصالح و مواد لازم می بود و خود مهندس و معمار خونه ای به سلیقه خودشون برای ما می ساختند...فکر می کنم زندگی توی همچین خونه ای به من یکی که نمی چسبید... شما رو نمی دونم ونظرمم تحمیل نمی کنم.

با این مطلب کوتاه می خواستم بروز بشم تا دوستان مارو فراموش نکنند وگرنه اهل نوشتن زیاد نبوده و نیستم.

دیروز با چند دوست جدید آشنا شدم و خیلی خوشحالم.

شمام سعی کنید شاد و سرحال سالو ادامه بدید...

براتون چند عکس زیبا انتخاب کردم، امیدوارم خوشتون بیاد....

درزندگی مثل این رودخونه زیبا باشید ،علیرغم تمام پیچ و خمای زمین بالاخره راهشو پیدا میکنه...

باران را دوست دارم

از هر انگشتش پرنده ای سبز می شود

که آسمان را

تا خیابان ما

می آورد...

باید بجنبم

دستهام،

که روی شاخه ها جا می ماند

پرنده از ذهنم می پرد....

 محدثه .ن فروردین 90

"دوست عزیز شاعرم"